از پیاده روی تا روزمره نگاری | کارهای کوچکی که فیلسوفان به آن توصیه کرده اند

ما در عصر بی معنایی های بزرگ و معناهای کوچک زندگی می کنیم.

از پیاده روی ثورو تا دفتر خاطرات وولف، این نوشته دعوتی است به بازگشت به خویشتن؛ - از پیاده روی تا روزمره نگاری کارهای کوچکی که فیلسوفان به آن توصیه کرده اند ما در عصر بی معنایی های بزرگ و معناهای کوچک زندگی می کنیم.

از پیاده روی ثورو تا دفتر خاطرات وولف، این نوشته دعوتی است به بازگشت به خویشتن؛ با نگاهی به اندیشه هایی که در میان هیاهوی جهان، آرام و پیوسته زمزمه می کنند: راه را خودت باید بسازی، معنا را هم.

ما در دورانی زندگی می کنیم که بسیاری از مفاهیم کهن، یا اعتبار پیشین خود را از دست داده اند یا کارکرد پیشین شان را.

یکی از این مفاهیم، تصور وجود معنایی ازپیش مقرر برای زندگی است؛ معنایی که بیرون از تجربه ی شخصی انسان و مستقل از آن فرض می شد.

چنین تصوری، خواه رنگ دینی داشته باشد، خواه فلسفی، اکنون برای بسیاری از مردم محل تردید یا بی اعتباری است و در چنین شرایطی، انسان ناگزیر است تکیه گاه خود را در تجربه ی زیسته ی خویش بجوید.

 او باید، به جای جست وجوی معانی کلی، از خلال تامل در تجربه های پراکنده، ناپیوسته، و اغلب متعارض زندگی روزمره، امکانی برای ساختن معنا فراهم آورد.